Je vertelt je collega’s over dat zomerse briesje op je gezicht, het ritselen van de bladeren op de vroege morgen. Die ene kop koffie met dat lekkere koekje. Hoe je hartelijk werd ontvangen, in een verzorgde zaal terecht kwam en zelfs hélemaal achterin de stem van de spreker luid en duidelijk kon horen. Hoe je tijdens het diner nog even de leerstof met je team had doorgenomen. Je vertelt ze over het historische gebouw. Hoe je alle ruimte had om te denken, te delen en te doen. Je collega’s kijken je vragend aan. “Waar?” Je antwoord: “Bij Fritz, natuurlijk.”
